بیایید کمی از فناوری فاصله بگیریم؛ یک عکس معمولی نمی‌تواند تاثیر عاطفی تکاندهنده‌ای بر روی شما بگذارد. حتی عکس‌های زیبا و هنری هم نهایتاً حس زیبایی شناسی شما را برمی‌انگیزند و چند لحظه شما را درگیر خود می‌کنند. اما عکس‌هایی هستند که با دیدنشان، زبانتان بند می‌آید.
عکس‌هایی که در ادامه می‌بینید، لحظاتی قبل از وقوع یک فاجعه گرفته شده‌اند. در پس همه این عکس‌ها داستانی است که با شنیدن آنها دوست دارید مدت‌ها به سوژه‌های عکس خیره شوید. دیدن ترس ، اضطراب ، تردید و احساسات دیگر سوژه‌های برخی از این عکس‌ها، به حدی زنده و قابل لمس است که عکس را بشدت تاثیر گذار می‌کند.
فاجعه تاریخی «اوماق»
در ۱۵ اگوست ۱۹۹۸، در اوماق، شهری کوچک در ایرلند شمالی، یک خودرو منفجر شد. این بمب‌گذاری که توسط ارتش آزاد ایرلند انجام شد، ۲۹ کشته و ۲۰۰ زخمی برجای گذاشت. این بمب گذاری در دوره درگیری جدایی طلبان ایرلند از بریتانیا اتفاق افتاد. این درگیری‌ها بیش از ۳۰ سال بطول انجامید، و بیشترین تلفات آن مربوط به همین بمب‌گذاری در اوماق بود.
این عکس درست در محل انفجار و لحظاتی قبل از آن ثبت شده‌است. ساختمانی که در پس‌زمینه عکس مشاهده می‌شود بعد از انفجار بطورکلی نابود شد. تقریباً تمامی کسانی که در این عکس حضور دارند، از جمله مرد و دخترش که در وسط خیابان ایستاده‌اند و لبخند می‌زنند، در این انفجار جان خود را از دست دادند.
آخرین دقایق زندگی رژینا کی والترز
رژینا، دختر ۱۴ ساله ساکن پاسادنا در تگزاس، یکی از قربانیان قاتل سریالی، «رابرت بن رودس» بود. رژینا یکی از ۳ قربانی این قاتل بود، که البته گفته می‌شد تعداد قتل‌های رودس بیش از اینهاست. در این مورد، رودس تصمیم می‌گیرد قبل از کشتن رژینا کمی خود را سرگرم کند. رودس موهای رژینا را کوتاه کرده و لباسی که خود داشته را به تن او می‌کند و از او عکس می‌گیرد.
رودس پس از گرفتن این عکس، رژینا را به قتل رسانده و تا زمانی که بازداشت شود، دو فرد دیگر را نیز به قتل می‌رساند. رودس، پس از بازداشت به حبس‌ابد محکوم شد و هم‌اکنون در زندانی در تگزاس به سر می‌برد. این عکس، در لحظاتی گرفته شده‌است که زندگی رژینا رو به پایان است. ترس نمایان در چهره رژینا از تنهایی او با یک قاتل، این عکس را تکاندهنده کرده است. به نظر می‌آید قاتل در حال بازی با قربانی خود است، مانند گربه که با موشی که شکار کرده‌است.
ترور رینالدو داگسا
رینالدو داگسا دیپلمات فیلیپینی بود که در اولین روز سال ۲۰۱۱، درحالی که سال نو را به همراه خانواده‌اش جشن می‌گرفت به دست یک فرد مسلح به قتل رسید. چیزی که ترور داگسا را متفاوت کرده و باعث رسانه‌ای شدن آن در سطح جهان شد، ثبت لحظه ترور او در یک عکس بود.
داگسا درحالی که اولین روز سال ۲۰۱۱ را با خانواده‌اش جشن می‌گرفت، از خانواده‌اش اقدام به عکس گرفتن می‌کند. درست در لحظه گرفتن عکس، قاتل اسلحه‌اش را به سمت داگسا نشانه می‌رود و جالب اینجاست که خود قاتل در کادر دوربین است. پس از گرفتن عکس، قاتل نیز ماشه را می‌چکاند و داگسا آخرین لحظه زندگی‌اش را از نگاه خود به تصویر می‌کشد.
حادثه رودخانه بیس
در ۸ ژوئن ۲۰۱۴، ۲۴ دانشجو از حیدرآباد هند، در حالی که در رودخانه بیس درحال تفریح بودند، با سرریز شدن آب از سد رودخانه و جاری شدن موجی بلند، در رودخانه غرق شده و جان خود را از دست می‌دهند. علت این اتفاق، سهل‌انگاری مسئولین فنی سد اعلام شد.
پیش از این اتفاق، دانشجویان در کنار رودخانه با یکدیگر عکس سلفی می‌گیرند، به قصد اینکه سفر دانشجویی خود را جاودانه کنند. اما دقایقی پس از این عکس، تمام حاضرین در آن جان خود را از دست می‌دهند.
لحظه آخر
«کی سوک هان»، ۵۸ ساله، پس از مشاجره با همسرش، درحالی که مست بوده‌است، به ایستگاه مترو می‌آید. در آنجا درحالی که اختیار چندانی از خود نداشته است، تلاش نامفهومی برای صحبت و درخواست از فرد بی‌خانمانی با نام «نیم دیویس» می‌کند. دیویس، طبق گفته خودش، از ترس از دست دادن کفش‌هایش از هان دوری می‌کند، اما با اصرار هان، وقتی ترس بر دیویس چیره می‌شود، هان را به عقب هل می‌دهد، که هان روی ریل‌ها افتاده و همزمان قطار از راه می‌رسد و هان بر اثر ماندن در زیر قطار جان خود را از دست می‌دهد. بعدها دادگاه دیویس را از قتل عمد تبرئه کرد.
«عمر عباسی»، شخصی که ادعا می‌کرد عکاس نیویورک‌پست است در صحنه حضور داشت و این عکس تکاندهنده را ثبت کرد. بعدها برای بسیاری این پرسش پیش آمد که چرا عباسی اقدام به نجات هان نکرد. با اینکه عباسی توجیه‌هایی هم برای این کار خود آورد، با این حال به نظر همچنان عقیده بر این است که وی فرصت نجات هان را داشته است. فارغ از این مسائل، چیزی که این عکس را منحصر بفرد می‌کند، لحظه روبرو شدن یک انسان با مرگ خویش است. به نظر فردی که پشت به دوربین است، حرف زیادی برای گفتن دارد.
خودکشی رابرت باد دویر
«رابرت با دویر»، سیاست مدار جمهوری‌خواه ایالت پنسیلوانیا در آمریکا بود. وی از سال ۱۹۸۱ مسئول خزانه داری ایالت خود شد. حدود ۶ سال پس از دریافت این منصب از سوی دویر، طی یک مناقصه، خزانه داری ایالت پنسیلوانیا قراردادی سنگین با یک شرکت کالیفرنیایی امضا کرد. پس از مناقشات فراوان بر سر این قرارداد، دویر متهم به دریافت رشوه برای امضای این قرارداد شد. دادگاه‌های پی‌درپی برگزار شد و با وجود اینکه دویر خود را بی گناه می‌دانست، رای دادگاه همچنان بر گناهکار بودن دویر بود. سرانجام حکم نهایی دادگاه در ۲۳ ژانویه ۱۹۸۷ اعلام شد و دویر محکوم به گذراندن ۵۵ سال زندان و همچنین پرداخت ۳۰۰هزار دلار جریمه شد.
روز قبل از اعلام حکم، دویر در حالی که نتیجه دادگاه را می‌دانست، کنفرانسی خبری ترتیب داد. وی شروع به خواندن متنی کرد که در آن همچنان بر بی‌گناهی خود اصرار داشته و هرگونه سوءاستفاده از منصبش را انکار کرد. دویر سخنرانی خود را نیمه تمام رها کرده و متن سخنرانی‌اش را به خبرنگاران داد. در ادامه این متن، او از خانواده‌اش خداحافظی کرده و بر بی‌گناه خود تاکید کرده بود». سپس پاکتی که کنارش بود را باز کرده و از داخل آن یک رولور درآورد. با خونسردی و درحالی که از اطرافیانش می‌خواست از او فاصله بگیرند، گفت: «اگر تحمل دیدن این صحنه را ندارید، اتاق را ترک کنید». درحالی که اطرافیان سعی در منصرف کردن او داشتند، دویر از آنها خواست تا از او فاصله بگیرند تا آسیبی نبینند. سپس اسلحه را در دهانش گذاشته و شلیک کرد و در دم جان سپرد. درحالی که دوربین‌های زیادی درحال تصویربرداری از وی بودند، فیلم خودکشی وی هیچ گاه پخش نشد، هرچند بعدها نسخه‌ای بر روی فضای مجازی قرار گرفت. معمای پرونده دویر هنوز هم گره‌گشایی نشده‌است. عکسی که می‌بینید در لحظه قبل از شلیک گرفته شده‌است، زمانی که دویر از خبرنگاران می‌خواست تا او فاصله بگیرند تا آسیبی نبینند. در آن لحظه، چه در سر این مرد گذشته است؟
مرگ تراویس الکساندر
«تراویس الکساندر»، جوان ۳۰ ساله آمریکایی بود که در مسا، در ایالت آریزونا زندگی می‌کرد. وی در ۴ ژوئن ۲۰۰۸، در یک جنایت وحشتناک، با ۲۷ ضربه چاقو، یک گلوله شاتگان در سر و دهان بریده شده به قتل رسید. پلیس جسد وی را در حمام خانه‌اش کشف کرد. جودی آریاس، دوست دختر تراویس، به عنوان تنها مظنون پرونده به قتل وی متهم است. پرونده تراویس هنوز هم بسته نشده است.
عکسی که از تراویس زیر دوش حمام گرفته شده‌است، بعد از این جنایت در تمام رسانه‌ها منعکس شد. گفته می‌شود، این عکس را جودی، درست قبل از به قتل رساندن تراویس از وی گرفته است. حالت چهره تراویس، بسیار عجیب است و بیننده را وادار به خیره ماندن در عکس می‌کند. این نگاه بسیار تکان دهنده است.
قتل جیمز بولگر
«جیمز بولگر»، پسر بچه ۲ ساله، در ۱۶ مارچ ۱۹۹۰، هنگامی که مادر خود را در یک مرکز خرید در بوتل انگلستان همراهی می‌کرد در لحظه‌ای از غفلت مادرش از وی، توسط دو نوجوان ده ساله با نام‌های «جون ونیبلس» و «رابرت تمامپسون» ربوده می‌شود. این دو نوجوان وی را ۴ کیلومتر با خود همراه می‌کنند و نهایتاً پس از شکنجه، به طرز وحشیانه‌ای به قتل می‌رسانند. هر دو قاتل، پس از رسیدن به ۱۸ سالگی از زندان آزاد شدند.
عکسی که می‌بینید، توسط دوربین مداربسته یکی از ایستگاه‌های مترو در لیورپول جایی که در نزدیکی آن جسد جیمز پیدا شد، گرفته شده‌است. این عکس که به پیدا کردن قاتلین کمک فراوانی کرده‌است، تنها چند دقیقه قبل از پایان عمر جیمز گرفته شده‌است.
ملاقات مارک چپمن با جان لنون
مارک چپمن یکی از هواداران جان لنون بود. او علاقه فراوانی به لنون داشت، و این علاقه به دلیل عدم تعادل روانی وی گاهی خطرناک بود. طی این عدم تعادل روانی، چپمن تصمیم به قتل چند فرد مشهور می‌گیرد، و به دلیل مشهورتر بودن جان لنون، او را به عنوان اولین قربانی انتخاب می‌کند. در ۸ دسامبر ۱۹۸۰، آلبوم جدید لنون «فانتزی دوگانه» را در دست می‌گیرد و به آپارتمان او در داکوتا می‌رود. لنون را بعدازظهر و هنگامی که درحال بیرون رفتن با همسرش بود می‌بیند و از لنون می‌خواهد که آلبوم را امضا کند. بعد از رفتن لنون، همانجا می‌ماند و شب، هنگام بازگشت لنون، وی را در ورودی آسانسور و به ضرب ۵ گلوله به قتل می‌رساند.
عکسی که می‌بینید، مربوط به چندساعت قبل از کشته شدن جان لنون است. این عکس درست در لحظه‌ای گرفته شده‌است که جان لنون در حال امضا کردن آلبوم خود برای چپمن است و فردی که در عکس در کنار لنون قرار دارد، خود مارک چپمن است. این عکس آخرین عکس جان لنون در زمان حیاتش است.
دو برادر در تعطیلات
مایکل و شان مکوییکن، دو برادر بودند که در سال ۱۹۷۵ به همراه خانواده خود، به صخره مونت مورو رفته بودند. با ابری شدن هوا، صاعقه‌ای به آن دو برخورد کرده و در دم جان می‌سپارند.
این عکس مربوط به دقایقی قبل از برخورد صاعقه با این دو نوجوان است. لبخندی که این دو برادر بر لب دارند، بعد از گذشت سالها، بارها در رسانه‌ها منتشر شده و جاودان شده‌است.
